Solanka może być stosowana w sanatoriach, w zakładach kąpielowych ale też w warunkach domowych, gdzie przygotować można kąpiel sztuczną o takich samych lub zbliżonych właściwościach.
Po co?
Solanka działa w sposób kompleksowy – na skórę i na ustrój jako całość.
SKÓRA, UKŁAD NERWOWY, KRWIONOŚNY. SERCE
Kąpiel solankowa powoduje silne przekrwienie naczyń. Działanie wywierają także inne sole obecne przede wszystkim w naturalnych wodach chlorkowo-sodowych. Substancje chemiczne przyczepiają się do skóry i wywierają działanie drażniące, co jednak w kąpielach o średnim stężeniu nie jest odczuwane przez kąpiącego się.
W kąpielach solankowych obserwuje się spadek skurczowego ciśnienia krwi, jednak tylko w kąpieli trwającej nie krócej niż 15 min. podczas gdy po kąpielach krótkotrwałych stwierdza się skłonność do zwiększenia ciśnienia (Bukowska i Odrzywolski).
Zmianami w mięśniu sercowym rozwijającymi się pod wpływem solanek zajmowali się Schutze i Nikolai. Jeszcze w okresie wprowadzenia EKG do diagnostyki chorób serca stwierdzili oni, że zmiany krzywej elektrokardiograficznej wskazują na poprawę stanu serca.
HORMONY, NERKI, PRZEMIANA MATERII
Drażniący wpływ solanki nie jest obojętny dla układu hormonalnego bowiem powoduje wydzielanie histaminy, która z kolei rozszerza naczynia włosowate i drobne tętniczki i działa na organizm bodźcowo. Rozszerzenie sieci naczyń włosowatych następuje wraz z rozszerzeniem światła naczyń nerkowych, a to zaś prowadzi do zwiększenia diurezy (wydalanie moczu) po kąpieli. Diureza jest też związana ze zwiększoną przemianą materii (wzrost przemiany materii należy skojarzyć z pobudzeniem czynności fizjologicznych skóry). Równocześnie z histaminą wydziela się acetylocholina, która powoduje napięcie układu wegetatywnego, dokładnie mówiąc, nerwu błędnego, co jest korzystne dla ustroju.
UKŁAD ODDECHOWY – INHALACJE
Pogłębienie oddechu, wzrost przewietrzenia płuc i zwiększenie pochłaniania tlenu.
DZIAŁANIE:
Ogrzanie skóry i tkanek leżących pod nią, zwiększenie światła naczyń, zwiększenie przepływu krwi i limfy, zwiększenie przepuszczalności błon biologicznych, zwiększenie dyfuzji przez ściany naczyń, zwiększenie przemiany materii, zwiększenie wydzielania hormonów tkankowych, zwiększenie dostawy tlenu i substancji energetycznych, usuwanie zbędnych produktów przemiany materii i wytworów procesu zapalnego, wzrost fagocytozy, mechanizmów obronnych ustroju, wzrost tętna, pojemności wyrzutowej serca.
Przeciwzapalne (tylko stany przewlekłe)
Przeciwbólowe (spowodowane napięciem mięśni)
Zwiększenie zakresu ruchu w stawach
Przyspieszenie resorpcji krwiaków
Poprawa trofiki (odżywienia) tkanek (także MIĘŚNI!)
Uelastycznienie blizn
W czasie kąpieli następuje pewne odwodnienie skóry. Po kąpieli – przeciwnie. Kryształki soli, zwłaszcza chlorki wapnia i magnezu, które osadzają się na skórze mają właściwości higroskopijne – wnikają głęboko w naskórek, odkładają się w porach skóry, w ujściach gruczołów łojowych i potowych, gdzie wiążą wodę, przez co zmniejsza się parowanie, pocenie się ustroju i utrata ciepła, zwiększa się wilgotność i stan napięcia skóry.
CUKIER i ALERGIE
Stwierdzono również, że kąpiele solankowe obniżają zawartość cukru we krwi. Spadek ten jest tym większy, im wyższe było stężenie cukry we krwi przed zabiegiem (Litwin i Religioni). Kąpiele mają również wpływ na zmniejszenie wrażliwości na alergeny (Scholz, Feldmaus).
Wskazania
Choroby narządu ruchu – stawów, kości, mięśni, ścięgien. Najlepiej reagują różne postacie gośćca przewlekłego stawów i mięśni oraz postacie zwyrodnieniowe chorób stawów. Solanki oddają też cenne usługi w leczeniu stanów pourazowych układu ruchu i po zabiegach operacyjnych, głównie ortopedycznych
Choroby układu nerwowego – schorzenia i uszkodzenia układu nerwowego obwodowego i centralnego
Choroby układu krążenia – nadciśnienie I stopnia, zaburzenia krążenia obwodowego, stany po zakrzepach
Choroby skóry – głównie łuszczyc, alergiczne schorzenia skóry, świerzbiączka
Choroby wieku dziecięcego – szczególnie szerokie wskazania. Obejmują: choroby reumatyczne w okresie zupełnego spokoju, anemia, stany rekonwalescencji, zły stan ogólny, opóźnienie rozwoju fizycznego, stany po krzywicy, zaburzenia przemiany materii, choroba Heinego-Medina
Choroby kobiece
Przy chorobach reumatycznych kąpiel chlorkowo – sodowa w porównaniu z innymi kąpielami jest zabiegiem najłagodniejszym. Łagodzą one istniejący u chorych reumatycznych stan hiperergii, pobudzają czynność układu przysadka-nadnercza i wyrównują patologiczne reakcje układu wegetatywnego. Zawartość jodu jest czynnikiem pozytywnym w gośćcu stawów i mięśni. Jod powoduje pęcznienie włókien kolagenu, a tym samym zwiększa elastyczność tkanki łącznej. Ponadto jod w kąpielach chlorkowo – sodowych zwiększa korzystny wpływ tkanki łącznej na krążenie obwodowe. Poza działaniem przeciwbólowym kąpiel chlorkowo-sodowa wzmaga sprawność stawów i mięśni przez lepsze ich ukrwienie i wessanie wysięków stawowych. Najłagodniejszym bodźcem są wody ze słonych źródeł ciepliczych o małej zawartości substancji mineralnych , solanki mają działanie o wiele mocniejsze.
W chorobach narządu ruchu dodatni wpływ wód jodkowych uwarunkowany jest specyficznym wpływem jodu na przemianę wapniową, co ma odzwierciedla się w podwyższeniu poziomu wapnia w surowicy krwi i lepszym jego odkładaniem w kościach. Ze względu na normalizujący wpływ na gospodarkę wapniową wody jodkowe w połączeniu z witaminą D (helioterapia, czyli leczenie światłem słonecznym) wpływają pozytywnie na leczenie krzywicy. Korzystny wpływ terapii kąpielami solankowymi skojarzonej ze światłolecznictwem potwierdza Bachem. Z drugiej zaś strony wapń hamuje szkodliwe działanie jodu po jego przedawkowaniu. Z uwagi na ten fakt, kuracja z zastosowaniem wód jodkowych (kąpiel + kuracja pitna) wymaga stosowania diety mleczno-owocowej, bogatej w wapń.
Skrót artykułu: AUTOR: mgr Roksana Przybysz
Źródło: kulturysta.com
